Sint-Sebastianus

Sebastiaans ouders waren christenen. Sebastianus was afkomstig uit Narbonne en woonde in Milaan. Hij was een vurig christengelovige. Hijzelf bekeerde zich in het geheim, omdat de christenen toen nog door de Romeinen vervolgd werden, hij hielp de mensen die leden onder die vervolgingen. Als soldaat onder de heidense keizers, Maximianis en Diocletianus zou hij wonderen hebben verricht en hield hij lange redevoeringen. Hij wist de tweeling Marcus en Marcelianus te overreden de marteldood vooral toch te sterven door onthoofding, omdat zij geweigerd hadden het geloof in Christus af te zweren. Hij viel hierdoor in ongenade bij de keizer, nadat die ontdekte dat hij christen was. Soldaten arresteerden hem en doorzeefden hem op het Marsveld met pijlen. De heilige Irene wilde hem begraven, maar merkte dat hij nog leefde. Ze nam hem mee naar huis en genas hem. Sebastianus voelde dat dit niet de tijd was om zich te verbergen, maar de tijd om moedig en standvastig voor zijn geloof uit te komen. Enige tijd later stond Sebastianus op de trappen van de tempel van Sol Invictus om de twee keizers te wijzen op hun onrechtvaardig optreden tegen de christenen. Opnieuw werd hij gearresteerd en in het Circus van Rome doodgeknuppeld. Zijn lichaam werd in de riool gegooid. De heilige Lucina viste zijn resten op uit het slijk, waste het lichaam en begroef hem in de catacomben bij de toenmalige apostelbasiliek, op de plaats waar nu de basiliek van Sint Sebastiaan buiten de muren staat.